Συμμετοχή εκπαιδευτικών του ΠΓ Αγ. Αναργύρων στο 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο του Εθνικού Κέντρου Έρευνας & Διάσωσης Σχολικού Υλικού
Συμμετοχή με δύο εισηγήσεις είχαν εκπαιδευτικοί του ΠΓ Αγ. Αναργύρων στο 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο του Εθνικού Κέντρου Έρευνας & Διάσωσης Σχολικού Υλικού που διεξήχθη το Σάββατο, 26 Σεπτεμβρίου 2020.
Πιο συγκεκριμένα:
Οι εκπαιδευτικοί του Πρότυπου Γυμνάσιου Αγίων Αναργύρων Ματίνα Μιχαηλίδου και Παντελεήμων Χιονίδης μαζί με την κ. Ειρήνη Παπαδοπούλου, η οποία υπηρέτησε στο σχολείο την περίοδο 2018-2020, παρουσίασαν την εισήγηση με τίτλο «Διαβάζοντας, μαθαίνοντας, ακούγοντας για την ευρωπαϊκή ενοποίηση. Μία πρόταση συνεργατικής μάθησης για το Γυμνάσιο».
Ακολουθεί η περίληψη της εισήγησης:
Στο εισαγωγικό σημείωμα του ισχύοντος Διαθεματικού Ενιαίου Πλαισίου Προγράμματος Σπουδών (ΔΕΠΠΣ) επισημαίνεται ότι το εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να διαμορφώνει συνθήκες που θα επιτρέπουν στον μαθητή «να αναπτύξει την προσωπικότητά του με κριτική και διαλεκτική ικανότητα καθώς και θετική διάθεση για συνεργασία και αυτενέργεια». Σε αυτή τη διαδικασία πολλά διδακτικά αντικείμενα καλούνται, με βάση τις διδακτικές οδηγίες, να συμβάλουν μεμονωμένα ή σε μία διαθεματική προσέγγιση με τη μέθοδο της συνεργατικής μάθησης. Το δεύτερο μοντέλο δίνει έμφαση στην επικοινωνία και τη συνεργασία τόσο των μαθητών όσο και των καθηγητών μεταξύ τους με σκοπό την αποτελεσματικότερη ανταπόκριση στις ανάγκες και των δύο, καθώς οι όροι «συνεργατική μάθηση» και «συνεργατική διδασκαλία» παραπέμπουν στην αντιμετώπιση των προκλήσεων της διδακτικής πράξης «από κοινού».
Αυτή η εισήγηση επιχειρεί να οδηγήσει τους μαθητές της τρίτης τάξης του Γυμνασίου στον αναστοχασμό για ένα κατεξοχήν θέμα συνεργασίας, τις συνθήκες και τους όρους υλοποίησης της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Στο πλαίσιο των μαθημάτων της Γλωσσικής Διδασκαλίας, της Ιστορίας και της Μουσικής οι μαθητές διαβάζουν κείμενα για τα στοιχεία που «ενώνουν» και «χωρίζουν» τους λαούς της Ευρώπης και για τις ελπίδες και τις ανησυχίες για το μέλλον της Ευρώπης και τις σχέσεις της με τον υπόλοιπο κόσμο ´ ενημερώνονται και προβληματίζονται για τις ιστορικές συνθήκες που επικράτησαν στον ευρωπαϊκό χώρο πριν το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και για τις πρώτες προσπάθειες ευρωπαϊκής πολιτικής και οικονομικής συνεργασίας ´ ακούν και στη συνέχεια αναλύουν τους λόγους που οδήγησαν στην επιλογή της μελωδίας από την Ενάτη Συμφωνία του Μπετόβεν ως αντιπροσωπευτικού «ήχου» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα συμπεράσματα από την επεξεργασία των τριών αντικείμενων συνεξετάζονται σε μία διδακτική ώρα με την κοινή παρουσία των τριών εκπαιδευτικών. Η ανάδειξη στοιχείων της πορείας προς την ευρωπαϊκή ενοποίηση με αυτόν τον τρόπο στο Γυμνάσιο υπηρετεί απόλυτα το Νέο Σχολείο, που στηρίζει την ανάγκη «διασύνδεσης και επικοινωνίας» τόσο των διδακτικών αντικειμένων όσο και των ίδιων των εκπαιδευτικών.
Ο εκπαιδευτικός του Πρότυπου Γυμνάσιου Αγίων Αναργύρων Παντελεήμων Χιονίδης και η κ. Αικατερίνη Πιτρόπου, η οποία υπηρέτησε στο σχολείο την περίοδο 2013-2020, παρουσίασαν εισήγηση με τίτλο «Με χρονοκάψουλα την ελληνική γλώσσα ταξιδεύουμε στην Ιατρική» Μία πρόταση δραματοποίησης για το γλωσσικό μάθημα στο γυμνάσιο.
Ακολουθεί η περίληψη της εισήγησης:
Η έλλειψη εμφανούς σύνδεσης των γλωσσικών αντικειμένων με την καθημερινή ζωή των μαθητών συνιστά στοιχείο προβληματισμού για την αποτελεσματική διδασκαλία των αρχαίων και των νέων ελληνικών στο γυμνάσιο. Ειδικά για τις παλαιότερες μορφές της γλώσσας ο φιλόλογος συχνά βρίσκεται αντιμέτωπος με ενστάσεις για τη χρησιμότητα μελέτης τους, αφού θεωρούνται «νεκρές» και «κανείς στον κόσμο δεν τις μιλά πια». Στον σχετικό προβληματισμό, θα μπορούσαν να δώσουν πειστική απάντηση η συνειδητοποίηση, καταρχάς, των σχέσεων μεταξύ των γνωστικών αντικειμένων και η αξιοποίηση, στη συνέχεια, διαθεματικών και συνεργατικών μεθόδων επίλυσης «προβλημάτων». Με αφορμή εκδήλωση για την Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας επιχειρείται η επαφή των μαθητών με την ιστορική πορεία της ελληνικής γλώσσας, όπως διαπιστώνεται στον τομέα της ιατρικής ορολογίας, με την αξιοποίηση, επιπλέον, θεατρικών τεχνικών. Αξιοποιούνται κείμενα των Ιπποκράτη, Αριστοτέλη, Γαληνού και Κέλσου, από την κλασική, ελληνιστική και ρωμαϊκή περίοδο, και κείμενα των Παράκελσου, Αδαμάντιου Κοραή και Σίγκμουντ Φρόιντ´ συνεκτικό στοιχείο τους συνιστά η παρουσία ορολογίας που «επιβιώνει» και σήμερα στην ιατρική και γίνεται εύκολα κατανοητή από μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Έτσι, οι μαθητές σχηματίζουν «απτή εικόνα για τη μορφή που είχε η γλώσσα μας μέσα στο πέρασμα των αιώνων» και εξοικειώνονται με την έννοια της γλωσσικής αλλαγής. Επιπλέον, το ενιαίο κείμενο δραματοποιείται και τα καθαρά γλωσσικά στοιχεία μετατρέπονται σε οπτικοακουστικά: Στην Ποιητική, ο Αριστοτέλης είχε αναγνωρίσει τη δύναμη της μίμησης, επισημαίνοντας την φιλοπαίγμονα διάθεση του ανθρώπου: «Η μίμησις είναι σύμφυτος εις τους ανθρώπους από παιδιά και κατά τούτο υπερέχουν των άλλων ζώων, ότι (ο άνθρωπος) είναι μιμητικώτατον και τας πρώτας μαθήσεις αποκτά δια μιμήσεως». Μέσω του μορφοπλαστικού του χαρακτήρα, το θέατρο, ως μίμηση πράξης, συμβάλλει στην δημιουργική και αυτενεργό κατάκτηση της γνώσης, η οποία, πλέον, δεν απεκδύεται του κοινωνικού και ψυχαγωγικού της χαρακτήρα, αλλά αναδεικνύεται ολόπλευρα μέσα από μία διαδικασία στηριζόμενη στον αλληλοσεβασμό, στη συνεργατικότητα και στην εκδήλωση των ποικιλόμορφων δεξιοτήτων του μαθητή.